Początki bibliotekarstwa kraśnickiego wiążą się z jedną z najbogatszych i najciekawszych bibliotek zakonnych Lubelszczyzny - książnica Klasztoru Kanoników Regularnych (1468-1864). Dziś zbiory tej biblioteki znajdują się m.in. w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. H.Łopacińskiego w Lublinie i w Bibliotece Narodowej w Warszawie.

      W okresie międzywojennym na terenie ówczesnego powiatu janowskiego działało kilka czytelni i bibliotek. W samym Kraśniku ożywioną działalność prowadziły: Biblioteka S.L. Pereca i Biblioteka 24 Pułku Ułanów. Placówki te obsługiwały własny krąg odbiorców, z niektórych można było skorzystać odpłatnie.

      Po wyzwoleniu, 3 i 4 grudnia z okazji Święta Książki Polskiej mieszkańcy Kraśnika zorganizowali zbiórkę książek i darów pieniężnych na rzecz Biblioteki Publicznej. Zebrano wówczas m.in. 38707,05zł. Zbiory zaczęto udostępniać już w pierwszych miesiącach 1945r. W połowie tego roku liczyły one 1150 dzieł polskich i 655 obcych, z tego do użytku nadawało się 916 woluminów, z których korzystało 140 czytelników. Była to jedyna biblioteka obsługująca swoim zasięgiem powiat kraśnicki. W 1947r. jej zasoby powiększyły się dzięki byłym więźniom Majdanka, którzy za udzieloną im przez kraśniczan pomoc w ucieczce podczas przemarszu przez miasto, przekazali swe zbiory w darze.

      Przez kolejne lata Biblioteka obejmowała swym zasięgiem cały powiat kraśnicki, stąd jej nazwa: Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna. Od 1975r. działa jako Miejska Biblioteka Publiczna, chociaż ponownie w 2000r. objęła opieką biblioteki terenowe. Wraz ze zmianami demokratycznymi w kraju stała się od 1991r. samorządową instytucją kultury.

      Miejską Bibliotekę Publiczną tworzą dziś: Oddział dla Dorosłych, Oddział Dziecięco-Młodzieżowy (Biblioteka Główna), Filia nr 1, Filia nr 2 i pięć samodzielnych stanowisk pracy wspomagających i nadzorujących procesy biblioteczne.